‘Ik ben opgegroeid aan de Geldersekade, een steenworp van de Zeedijk. In mijn jeugdjaren was er flinke overlast van junks en dealers. Nu is de buurt schoon. Mijn dochter van zes kan hier gewoon op straat lopen’, aldus trotse moeder Chiwah Chow. De Chinese onderneemster is verknocht aan haar buurt. Niet voor niets opende Chiwah uitgerekend op de Zeedijk in een pand van NV Zeedijk haar winkel Asia Station met allerlei ludieke cadeaus en de bij Aziaten populaire lekkernij YoYo Bubble Tea.
‘Het is een gezellige straat dichtbij Chinatown. De huizen zijn helemaal opgeknapt en gepimpt. Het ziet er allemaal mooi uit. De straat heeft een goede aanloop van jong publiek. De vele toeristen zijn goed voor de omzet en zorgen voor een gemengd publiek. De buurt is echt verbeterd. Een heel verschil met de jaren tachtig. Nu is het een gezellige straat waar iedereen elkaar kent en met elkaar praat. We respecteren elkaar, dus van bemoeizucht is geen sprake. Er gebeurt hier altijd wat. Het is een straat waarin volop wordt geleefd en genoten...’
Hitzangeres Hansje Ravesteijn haalt elke dag herinneringen op.‘
De Zeedijk is weer zoals toen ik kind was’.
Haar wieg stond op de Nieuwmarkt. Maar het leven als danseres, zangeres en schilderes bracht haar naar heinde en verre. Nu is rasartieste Hansje Ravesteijn, die in 1979 een internationale hit scoorde met ‘Automobile’ weer terug op haar geboortestek.
‘Het is hier weer net zo mooi en veilig als toen ik kind was. Ik denk er minimaal twee keer per dag aan hoe blij ik ben weer terug te zijn in deze prachtige buurt. Elke dag komen er herinneringen terug van vroeger. Zoals van mijn lagere school waar nu een jeugdhostel zit. En van zwarte Lola, toentertijd de enige zwarte prostituee op de Wallen. Zij was mijn baby-oppas, zo’n lieve vrouw. ‘
‘Ik huur sinds twee jaar een klein appartementje van NV Zeedijk. Gelukkig vonden ze het daar prachtig dat een oud-bewoner weer terug wilde keren. Ik voel me weer helemaal thuis. Ga graag even naar café Del Mondo op de hoek om bij te kletsen met buurtbewoners of wildvreemden. Ik praat nogal makkelijk, dus leg snel contact. Ik ben ook blij dat er nog veel oorspronkelijke bewoners wonen of weer zijn teruggekeerd. De buurt rond de Zeedijk moet van de buurt blijven en niet van rijke yuppen.’
Oud-rechercheur Chris Bruinsma ging hier vroeger dagelijks op de vuist
‘Mensen met gezond verstand kwamen hier niet’.
Oud-diender Chris Bruinsma woont al 20 jaar op de Zeedijk. Als inmiddels gepensioneerd rechercheur bij het beruchte bureau Warmoesstraat heeft hij de ellende en de bloei van de buurt zeer dichtbij meegemaakt. ‘Het was hier vroeger een grote bende. Honderden mannen liepen hier rond om te roven en te stelen. Bijna alle cafés waren in handen van drugsdealers. Er ging geen dag voorbij of je lag weer te rollen en te knokken in de straat. Gemiddeld zeven berovingen per dag. Mensen met gezond verstand kwamen hier niet.’
Toch raakte Chris zo gehecht aan de buurt dat hij na zijn scheiding er ging wonen. ‘Ik kreeg een woning toegewezen door NV Zeedijk. Zo heb ik het ook als bewoner meegemaakt hoe de Zeedijk werd schoongeveegd. De komst van het Barbizon Palace Hotel bracht de bloei in de buurt in een stroomversnelling. Ik heb grote bewondering voor de mensen achter NV Zeedijk. Met heel veel enthousiasme hebben de buurt weer leefbaar gemaakt. Ze hebben goede ideeën als het gaat om sociale woningbouw. Nieuwe bewoners worden eerst goed gescreend. Alleen nette huurders zijn welkom. Dat ze winkeliers en nette horeca wisten te overtuigen zich hier te vestigen, verdient ook een compliment. Het is nu een gezellige straat om te leven en te winkelen. Ik ben heel blij dat de NV Zeedijk als vastgoedbedrijf niet voor het grote geld gaat, maar altijd voor het belang van de buurt.’
Liefde bracht de Russische radiopresentatrice naar Amsterdam
‘Leuk dat de Zeedijk multicultureler wordt’
De liefde bracht haar naar de Zeedijk. Geboren in Rusland, opgegroeid in de Oekraïne en furore gemaakt als bekende radiopresentatrice en journalist in Kiev. Voor de 34-jarige Anna Bogomolova is de Zeedijk nu haar nieuwe thuis.
‘Ik woon hier al sinds 2005 en ik vind hier alles wat ik nodig heb. Mijn huis is klein maar gezellig. Met balkon en betaalbaar. Ik heb hier mijn favoriete plekjes om te ontbijten, zoals Latei & Prins Heerlijk. Ik heb een druk bestaan als freelance video-producer en heb een website blitzkickers.com. Dus ik vind het heel prettig dat ik alles hier in de buurt kan vinden. Ik heb de verhalen gehoord over hoe gevaarlijk het hier vroeger was, maar ik voel me helemaal op mijn gemak en veilig.’
‘Wat ik leuk vind, is dat de buurt multicultureler wordt en ook de urban invloeden zichtbaar zijn. Zo ben ik fan van het Mary Go Wild winkel en het Red Light Radio dat uitzendt vanuit een oude peeskamer op de Wallen. De liefde voor mijn vriend is inmiddels voorbij, maar de liefde voor de Zeedijk zal altijd blijven.’
‘Zonder NV Zeedijk was het niet ‘veilig’
‘Als het aan mij ligt mag NV Zeedijk nog eens 30 jaar blijven’, vertelt bewoner Remco Kamlag enthousiast. ‘Ze hebben veel gedaan om de buurt op te bouwen. Zonder hen en samen met de bewoners en ondernemers die niet van wijken wilden weten was dat niet gelukt.
Als huurder ben ik bovendien heel tevreden dat ze goed bereikbaar zijn en dat de service prima is. Dat maak je niet bij elke woningcorporatie mee. Ik woon hier al acht jaar met veel plezier. Helpt mee dat ik boven mijn stamcafé Zilt woon op de Zeedijk. Het uitgaanspubliek maakt de buurt levendig en gezellig. Je kunt hier veilig wonen en werken. Ik ben niet van plan hier weg te gaan.’
Architect Andre van Stigt bouwde veilige tunnel onder no go-area
‘NV Zeedijk verdient meer armslag voor succes’.
Architect Andre van Stigt herinnert zich nog goed hoe hij tekende voor de restauratie van de Sint Olofskapel aan de Zeedijk. ‘Het was een bouwval, een zwarte vlek. We hebben daar gewerkt toen het nog een no go-area was. De buurt was in handen van de criminaliteit. Tussen de kapel en het Barbizon Palace Hotel hebben we een ondergrondse tunnel aangelegd. Zo konden congresgangers veilig de oversteek maken om evenementen bij te wonen.’
Andre van Stigt is via het Binnenstadsberaad en de BOM nog steeds actief betrokken bij NV Zeedijk. Samen met de NV gaat hij een Aziatisch cultureel centrum en Hotel realiseren in de Zeedijk dat doorloopt naar de Geldersekade.
‘Ik vind het heel knap dat de NV Zeedijk in een vitale samenwerking met de buurt erin geslaagd is de straat schoon te vegen. Dat gebeurde in een tijd dat mensen er amper in geloofden. De strategie om panden op te kopen, op te knappen en te verhuren aan nette bewoners heeft goed gewerkt. Ook de manier waarop winkels en horeca worden geselecteerd om de diversiteit in de buurt te bewaken, werpt zijn vruchten af. Toch blijft de buurt kwetsbaar. Zo verdient de Warmoesstraat eenzelfde aanpak. Maar de NV Zeedijk heeft onvoldoende middelen om op te bieden tegen vastgoedbedrijven die hoger bieden. Zo is het heel jammer dat toen het politiebureau Warmoesstraat te koop werd gezet, het prachtige pand niet naar de NV Zeedijk ging ondanks de geweldige plannen. Wil je de buurt structureel en goed aanpakken, dan moet de NV Zeedijk meer ruimte krijgen om dit te bereiken.’